باید بدانیم بندگی خدا در طاعت خداست و طاعت خدا در ترک معصیت خداست؛ هم در اعتقاد و هم در عمل.

غیر از طاعت خدا یا چیزی که مُوَلِّدِ طاعت خداست از معارف و تفکرات، نداشته باشیم.

یا چیزی که طاعت خدا مُوَلِّدِ اون‌هاست از مرضیات خدا (چیزهایی که خدا به ان‌ها راضی است.).

معلوم است که طاعت جز طاعت نمی آورد و طاعت هم از جز طاعت نمی‌آید.

مبادا آنی غفلت بکنیم که همان «آن»، گرگ‌ها ما رو می‌خورند. «آنِ» غفلت، «آنِ» مهیا شدن برای شیاطین انس و جن است.

باید بفمید که ما از خدا بخواهیم «آن به آن» ما را سالم و محفوظ بدارد از جمیع آفات و بلیات، معنویه و صوریه، ظاهریه و باطنیه، دنیویه و اخرویه.

از سعادت هم محروم نباشیم که در آن روز آخر، پشیمان از تمام عمر خودمان نباشیم.

خدا حفظ کند ما را، کاری نکنیم که آخرش پشیمان بشیم. کاری نکنیم که آخرش دست خالی برویم. کاری نکنیم که از اون هدف اصلی که تمام انبیاء و اوصیاء دعوت به آن هدف می‌کنند غافل باشیم برای خوشحالی موقت.

                                                                                                               آیت الله العظمی بهجت (ره)